In Praise of Folly (Moriae Encomium)

Two antropomorfe bloemen zweven in de lucht als geesten van het verleden, het heden en de dodelijke toekomst. De snijbloem uit het stilleven is tegelijk dood en levend – net als Schrödingers kat, een gedachte-experiment waar een hypothetische kat simultaan als dood en als levend beschouwd wordt. De snijbloem, van haar wortels afgesneden op het hoogtepunt van haar schoonheid, is prachtig. Wanneer de fantoomwortels oplossen in het water, zullen de bloemen hun bladeren en hun schoonheid verliezen, verwelken en sterven. We zitten gevangen in ons tijdperk van ‘meer’, tussen politieke extremen, verdorven ijdelheid, sociale media en een algoritme dat garandeert dat de wereld het met je eens is zolang je het spelletje meespeelt. Er is geen ontsnappen aan, tenzij via de spiegel.